کشف

کلمه ترکیب های گنگ

راه فرار مردمان ترسویند

از میانه میدان

به گوشه نمور ماجرا

دی نود

سهراب

ای .... دور ... از ... دست

پر تنهایی ...... خسته ست

دایره

این رفیقمون

هفتصد تا سکه باید بده

به غیر از چندصدتایی که تا حالا داده

تا تازه برسه

به وضعیت الان من

مادرم اصرار می کنه

که چند ده میلیون خرج کنم

هزار تا گرفتاری بتراشم

که برسم به وضعیت سابق رفیقم

که خودش داره با دادن هزار تا سکه

تلاش می کنه برگرده به وضع سابقش

که وضع سابقش

وضع الان منه

آذر نود

فرح

خبر کوتاه بود

گفت : شنیدی فرح مرد ؟!!!

آن دختر شیرین عقل بی آزار

که فکر و خیال و تنهایی

دیوانه اش کرده بود

بی خبر مرد

انگار این همه سال

نمی دیدیمش

کنار ما بود

میهمان همه میهمانی ها

گوشه همه جشن های عروسی

نشسته بود

اما دیده نمی شد

با آرزوهایی که هرگز ندانستیم

با خیال هایی که هرگز نپرسیدیم

با نگاهی که در آن مکث نکردیم

چه بی مهر

حتی مکثی هم نکردیم

اصلن نفهمیدیم

چگونه کنار ما زندگی کرد

و چگونه کنار ما

مرد

فروردین نود

شیرنی

یکی از طلبکارای شرکت اومده بود پیشم واسه حساب و کتابش. برام شیرینی آورده بود. عجب شیرینی توپولی هم بود. حسابی خوردم و دادم بین همکارا پخش کردن. بعدش بهش گفتم که حساب شوما اینقدره ولی فعلن شرکت پول نداره. باور کردنی نبود اما لحظه ای که عصبانی و ناراحت داشت از اتاقم می رفت بیرون، برگشت یه نگاه غضب آلودی به جعبه نصفه شیرینی انداخت و رفت. فک کنم یه پونزده شونزده تومنی بابتش پول داده بود و حالا بابت بی ثمری کارش داشت به خودش فحش می داد.

هجرت

حالا که اینجا

توی این طیاره ی از مرز گذشته

بلیط یکسره ام را ورق می زنم

به دوری‏ات

به نداشتن‏ات در تمام این سالها

فکر می کنم

تمام این راه ها که این همه سال

آمدیم

ارزشش را نداشت

تیر خوردن میدان ژاله

باتوم سر شادمان

گاز اشک آور امیرآباد

لگدهای آن مرد قوی هیکل در آن بن بست خیابان انقلاب

دستگیری میدان آزادی

جیغ های آن دختر ته جمهوری

حتی زمین خوردن چهار راه ولیعصر

تمام این راه ها

فرارها

شعارها

هیچ کدام

ارزشش را نداشت

ارزش جان تو را

پای مرا

حتی کبودی زیر چشم هایمان را

هیچ کدام ارزشش را نداشت

آذر نود / تهران

اصالت

اينقدي كه مردا از زير سوال رفتن مردونگي شون دلخور مي شن، زنا هم از زير سوال رفتن زنونگي شون ناراحت مي شن ؟!؟!؟