ما برای ماندن گوریل انگوری کاری نکردیم

ما باید همان روز

که شهربازی را تعطیل کردند

اعتصاب غذا می‏کردیم

همان روز که بنیاد و شهرداری

به آن توافق کثیف رسیدند

و مجسمه خندان گوریل انگوری را
کشان کشان از در شهربازی رد کردند

ما همان روز باید می‏نشستیم کف خیابان سئول

تحصن می‏کردیم

نباید می‏گذاشتیم شبانه خاطراتمان را

خنده‏هایمان را
کودکی غبارگرفته‏مان را

با ماشین‏های بزرگ و سیاه

اوراق کنند

باید یک زنجیره انسانی می‏کشیدیم
دور تا دور شهربازی

بعد آدم‏های معروف می‏آمدند به یاری‏

خودمان دستگاه‏ها را روشن می‏کردیم

پر از چراغ‏های چشمک‏زن می‏شد شهربازی

شهرام ناظری می‏آمد

پشت به گوریل انگوری

کنسرت می‏داد

"یادگار دوست" برایمان می‏خواند

بعد من یک گوشه‏ای کنار حوض

تو را پیدا می‏کردم

با همان لباس‏های بیست سال پیش

و در میان هیاهوی تحصن بزرگ

لبانت را

می‏بوسیدم

تیر نود - در رخت‏خواب