مرد سی ساله
دو انگشتش را مثل اسلحه کرد
بلند شد و پشت دیوار اتاق کارش سنگر گرفت
حواسش به حضور من نبود
دیوار به دیوار
پیش می رفت
گویی که کسی اسلحه به دست
در سنگر روبروست
آنقدر جدی بود
که انگار تفنگی در دست دارد
من را که دید
ناگهان دستش افتاد
خجالت کشید
و سریع از جلوی چشمم ناپدید شد
مرد ۶۰ ساله ای را هم می شناسم
که خیلی موجه است
اما مطمئنم شب ها
وختی که زنش در کنارش به خواب می رود
خلبان هواپیمایی خیالی می شود
و می رود با پرنده اش بر فراز دشت ها
شهرها
آسمان خراش ها
مانور می دهد
و دم دم های صبح
با یک لندینگ زیبا
فرود می آید
ما یک جایی رویاهایمان را جا می گذاریم
زندگی جدی می شود
و رویا میان جدیت جایی ندارد
یا انگار رویاها خیلی جدی ترند
آنقدر جدی
که خنده دار می شوند
رویای پلیس شدن
خلبان بودن
جا می ماند
و به جایش
کارمندانی می شویم
با مرخصی های دو روز در ماه
فرودین ۹۴
عکس از Noell S Oszvald